انرژی، فلسطین، اوکراین، توافق غلات و سوریه از محورهای کنفرانس مطبوعاتی لاوروف و چاووش‌اوغلو
تاریخ انتشار: ۱۸ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۷۶۷۵۸
وزیر امور خارجه روسیه و همتای ترکیه‌ای وی کنفرانس مطبوعاتی را در خصوص نتایج مذاکرات دوجانبه هیئت‌های دو کشور در آنکارا درباره موضوعات و پرونده‌های مختلف و در رأس آنها جنگ روسیه و اوکراین، توافق صادرات غلات، روند ازسرگیری روابط آنکارا و دمشق برگزار کردند.
به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری اسپوتنیک، سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه در این کنفرانس مطبوعاتی گفت که در دیدار با مولود چاووش‌اوغلو، همتای ترکیه‌ای خود در آنکارا درباره ایجاد یک مرکز گاز در ترکیه و کار در نیروگاه هسته‌ای "آق‌قویو" صحبت کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی در این باره تصریح کرد: ما درباره اجرای پروژه‌های استراتژیک دوجانبه در بخش انرژی که به طور سنتی لوکوموتیو در روابط ما محسوب می‌شود، به صورت مفصل گفت‌وگو کردیم. اول از همه، ما در مورد نیروگاه هسته‌ای آق‌قویو صحبت کردیم که اولین نیروگاه هسته‌ای در خاک ترکیه است. راه اندازی آن بسیار موثر خواهد امنیت انرژی در ترکیه را افزایش خواهد داد. ما گفتیم که قرار است در ماه آوریل مراسم تحویل سوخت هسته‌ای به اولین واحد برق نیروگاه برگزار شود.
لاوروف افزود: ما همچنین در مورد پیشرفت کار برای ایجاد یک مرکز گاز در ترکیه برای انتقال هیدروکربن‌های روسیه صحبت کردیم.
وی درباره توافق صادرات غلات نیز گفت: بخش روسی توافق غلات که در تفاهم نامه ویژه منعقد شده میان سازمان ملل متحد و کشورمان به آن اشاره شده است، به هیچ وجه اجرایی نشده است. دوستان ترکیه‌ای ما و آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل دعوت‌نامه‌ها و مطالبات مربوطه را به کشورهای غربی می‌رسانند؛ اما همه اینها بیهوده است، همچنان موانعی بر سر راه تامین مالی، ترخیص لجستیک و بیمه صادرات محصولات روسی وجود دارد و این موانع روز به روز دشوارتر می‌شوند.
لاوروف ادامه داد: اگر آنها (غربی‌ها) تمایلی به برخورد صادقانه با آنچه آقای گوترش پیشنهاد کرده و دائماً تبلیغ می‌کند، ندارند، خوب، اجازه دهند محصولات مربوطه از اوکراین از طریق زمین و راه آهن و همچنین دریا منتقل شود؛ چراکه آنها قبلاً اقدامات لجستیکی را انجام داده‌اند و ما نیز در صورت لزوم خارج از چارچوب این ابتکار عمل کار خواهیم کرد، ما این فرصت را داریم که این اقدام را با ترکیه و قطر انجام دهیم.
لاوروف تاکید کرد: مذاکرات برای حل و فصل اوضاع در اوکراین تنها می‌تواند مبتنی بر در نظر گرفتن منافع و نگرانی‌های مشروع روسیه باشد؛ نگرانی‌هایی که به طرز فاحشی نادیده گرفته شده‌اند.
وی همچنین گفت: رئیس‌جمهوری روسیه و سایر نمایندگان روسیه چندین بار گفته‌اند که ما مذاکره را رد نمی‌کنیم؛ اما این مذاکرات تنها بر اساس رعایت منافع روسیه و نگرانی‌های مشروع روسیه باید انجام شود؛ اما کشورهای غربی نگرانی‌های روسیه را نادیده گرفتند.
وی در بخش دیگری از اظهاراتش اعلام کرد که آمادگی‌ها برای برگزاری نشست چهارجانبه وزرای خارجه روسیه، سوریه، ترکیه و ایران در حال انجام است.
لاوروف در این باره ادامه داد: هر چهار طرف برای تعیین موعد مناسب برای برگزاری این نشست تلاش می‌کنند.
لاوروف ادامه داد: روند ازسرگیری روبط ترکیه و سوریه نمی‌تواند در یک چشم به هم زدن اتفاق بیفتد، تقویت اعتماد و شفافیت و تعادل میان منافع مشروع شرکت کنندگان در این روند ضروری است.
وزیر خارجه روسیه همچنین درباره تحولات فلسطین اشغالی تاکید کرد: روند حل و فصل مشکلات میان فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها نزولی بوده است و مسکو بر گفت‌وگوی مستقیم میان دو طرف تأکید دارد.
لاوروف تاکید کرد که مسکو خواستار پایبندی به قطعنامه‌های سازمان ملل است و باید گفت‌وگوی مستقیم بین فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها برای دستیابی به راه‌حل دو کشوری وجود داشته باشد.
لاوروف همچنین تصریح کرد: در میان موضوعات بین‌المللی، ما به طور مفصل درباره وضعیت خاورمیانه، شمال آفریقا، قفقاز و منطقه دریای سیاه گفت‌وگو کردیم و توجه ویژه‌ای به حل و فصل پرونده سوریه در چارچوب روند عادی‌سازی روابط میان سوریه و ترکیه با میانجیگری روسیه داشتیم و همانطور که می‌دانید سال گذشته ارتباط در سطح وزرای دفاع صورت گرفت و سپس ارتباط چهارجانبه‌ای میان معاونان وزرای خارجه برقرار شد.
وی ادامه داد: همچنین پرونده لیبی را مورد بحث قرار دادیم، چراکه این کشور در اثر تجاوزات ناتو ویران شده است و تلاش‌های متعددی برای اصلاح این کشور توسط اتحادیه اروپا و کشورهای منطقه صورت گرفت؛ اما هنوز کارها با سرعت مطلوب پیش نمی‌رود. ما با طرف ترکیه‌ای یک هدف داریم و آن ایجاد اتحاد میان طرف‌های لیبیایی و به تبع آن ساختن کشور لیبی است.
چاووش‌اوغلو نیز درباره مساله لیبی گفت: زمان برگزاری انتخابات شفاف و عادلانه فرا رسیده است و همه احزاب و طرف‌ها در لیبی باید متحد شوند.
رئیس دستگاه دیپلماسی ترکیه در این نشست خبری گفت: ما گفت‌وگوهای دوجانبه‌ای داشتیم، سپس هیئت‌های دو کشور با یکدیگر ملاقات کردند، البته موضوع اوکراین یکی از موضوعاتی بود که در دیدارهای ما مطرح شد و همچنین در مورد تعدادی از مشکلات و مسائل منطقه‌ای گفت‌وگو کردیم.
وی افزود: ما مجدداً تاکید کردیم که انتظار داریم جنگ از طریق یک روند مذاکره بر اساس قوانین بین‌المللی پایان یابد و آمادگی آنکارا را برای انجام تمام تلاش‌های ممکن با هدف دستیابی به یک راه‌حل اعلام کردیم.
وی اعلام کرد: ما به تلاش‌های خود برای حل بحران اوکراین و روسیه ادامه می‌دهیم و به همین منظور رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری کشورمان در تماس دائمی با ولادیمیر پوتین و زلنسکی همتایان روس و اوکراینی خود است.
وی درباره توافق صادرات غلات اوکراین نیز تأکید کرد: تداوم این توافق نه تنها برای تامین غلات و کود از طریق روسیه و اوکراین، بلکه برای کاهش پیامدهای بحران جهانی غذا مهم است.
وی افزود: ما درباره نیاز به رفع موانع در مسیر این توافق اتفاق نظر داریم.
چاووش‌اوغلو در ادامه گفت: ما وضعیت سوریه را مورد بررسی قرار دادیم. از آقای لاوروف و وزارت امور خارجه روسیه برای انجام تدارکات و برگزاری نشست معاونان وزیران خارجه روسیه، ترکیه، ایران و سوریه در ۴ آوریل در مسکو تشکر می‌کنیم.
وی ادامه داد: آنکارا امیدوار است که روند حل و فصل بحران سوریه به همان شیوه شفاف و آشکاری که قبلا بوده ادامه یابد.
وزیر خارجه ترکیه همچنین خاطرنشان کرد: در جریان مذاکرات با سرگئی لاوروف موضوعات در دستور کار دو کشور و چشم انداز توسعه آنها مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفت.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: سرگئی لاوروف مولود چاووش اوغلو رژيم صهيونيستي حمله روسيه به اوكراين آمريكا فلسطين اسراييل روسيه ولودیمیر زلنسکی یورش به مسجدالاقصی رژيم صهيونيستي حمله روسيه به اوكراين آمريكا فلسطين چاووش اوغلو خارجه روسیه ترکیه ای حل و فصل هسته ای دو کشور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۷۶۷۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افشاگری دی‌ولت از سند محرمانه‌ای که می‌توانست به جنگ اوکراین پایان دهد
نشریه آلمانی دی ولت شرح مفصلی از پیش‌نویس یک پیمان صلح برای پایان دادن به جنگ بین اوکراین و روسیه بر اساس توافقنامه استانبول منتشر کرده که هرگز در بهار ۲۰۲۲ امضا نشد. این نشریه می‌نویسد: حتی با اینکه دو سال گذشته، این معامله همچنان سودآور به نظر می‌رسد.
به گزارش ایسنا، در مقاله دی‌ولت از این سند آمده است: هر دو طرف متخاصم تا ۱۵ آوریل ۲۰۲۲ تقریباً روی همه نکات توافق داشتند، بجز چند مورد که باید شخصاً توسط ولادیمیر پوتین و ولودیمیر زلنسکی، رئیسان جمهور روسیه و اوکراین در نشست سران مورد بحث قرار می‌گرفت، اما این اتفاق هرگز نیفتاد.
براساس این گزارش، طبق ماده یک پیش نویس معاهده، اوکراین متعهد به «بی‌طرفی دائمی» می‌شد. بنابراین، کی‌یف از هرگونه عضویت در ائتلاف‌های نظامی از جمله ناتو، خودداری می‌کرد؛ همچنین هرگز به دنبال «دریافت، تولید یا دستیابی» سلاح‌هسته‌ای نمی‌رفت، به نیروهای خارجی اجازه ورود به کشورش را نمی‌داد و زیرساخت‌های نظامی خود از جمله فرودگاه‌ها و بنادر دریایی را در اختیار کشور دیگری قرار نمی‌داد. علاوه بر این، کی‌یف از برگزاری مانورهای نظامی با مشارکت خارجی و از شرکت در هرگونه درگیری نظامی خودداری می‌کرد. طبق ماده سه این سند، هیچ چیز مستقیماً مانع از عضویت کی‌یف در اتحادیه اروپا نمی‌شد و در مقابل، روسیه قول می‌داد که دیگر به اوکراین حمله نکند.
در این توافقنامه تاکید شده بود: برای اینکه کی‌یف بتواند از این موضوع مطمئن شود، مسکو موافقت می‌کرد که پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد - ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه، چین و خود روسیه - تضمین‌های امنیتی جامعی را به اوکراین ارائه دهند. در ماده پنج پیش نویس معاهده، کی‌یف و مسکو بر روی مکانیزمی به توافق می‌رسیدند که یادآور مقررات کمک ناتو است. در صورت «حمله مسلحانه به اوکراین»، کشورهای ضامن متعهد می‌شوند که از کی‌یف در حق دفاع از خود، که در منشور سازمان ملل آمده است، حداکثر به مدت سه روز حمایت کنند. این کمک می‌توانست با «اقدام مشترک» تمام یا یکی از قدرت‌های ضامن انجام شود.
براساس این گزارش، طبق ماده ۱۵، این معاهده باید توسط هر یک از کشورهای امضا کننده به تصویب می‌رسید تا از قدرت الزام آور تحت قوانین بین‌المللی اطمینان حاصل شود. با این حال، ضمانت‌های امنیتی روی میز در بهار ۲۰۲۲ نیاز به تایید ایالات متحده، چین، بریتانیا و فرانسه داشت.
در بخش دیگری از این توافقنامه، ماده ۸ می‌گوید که کریمه و بندر سواستوپل از ضمانت‌های امنیتی مستثنی هستند. بنابراین، کی‌یف در واقع کنترل شبه جزیره را به روسیه می‌داد. در این سند مشخص نیست که کدام بخش از شرق اوکراین باید از وعده‌های کشورهای ضامن در مورد حفاظت حذف شود و بر این اساس تحت کنترل روسیه باقی بماند. اما بیانیه استانبول نشان می‌دهد که کی‌یف موافقت کرده است که بخش‌هایی از مناطق دونتسک و لوهانسک را که روسیه پیش از شروع جنگ کنترل می‌کرد، تحت اختیار داشته باشد. در حالی که روسیه خواستار تعیین مرزهای دقیق در نشست پوتین و زلنسکی بود، کی‌یف با تاکید بر این که این مرزها بر اساس تفسیر اوکراینی باشد، امتناع کرد.
دی ولت نوشته است: در جریان مذاکرات، روسیه به صراحت اعلام کرد که آماده خروج از اوکراین است، اما نه از کریمه و آن بخش از دونباس که باید از ضمانت‌های امنیتی مستثنی شود. یعنی روسیه باید در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ نیروها را اساساً از اوکراین خارج می‌کرد. سران کشورها باید جزئیات خروج نیروها را مستقیماً بررسی می‌کردند. مسکو درخواست اوکراین مبنی بر اینکه کشورهای ضامن می‌توانند در صورت حمله، منطقه پرواز ممنوع بر فراز اوکراین ایجاد کنند، رد کرد.
به نوشته این روزنامه، اندازه آینده ارتش اوکراین نیز حل نشده باقی ماند. کی‌یف تا حدی به درخواست‌های روسیه برای غیرنظامی‌سازی پاسخ می‌داد. بر اساس ضمیمه یک، مسکو از کی‌یف می‌خواست ارتش خود را به ۸۵ هزار سرباز کاهش دهد و اوکراین یک گروه ۲۵۰۰۰۰ سرباز را پیشنهاد کرد. در مورد میزان تجهیزات نظامی نیز نظرات متفاوت بود. روسیه خواستار کاهش تعداد تانک‌ها به ۳۴۲ تانک شد، در حالی که کی‌یف می‌خواست آن را به ۸۰۰ دستگاه برساند. اوکراین فقط می‌خواست تعداد خودروهای زرهی را به ۲۴۰۰ دستگاه کاهش دهد. در حالی که روسیه خواستار باقی ماندن تنها ۱۰۲۹ دستگاه بود. تفاوت در مورد توپخانه نیز بسیار زیاد بود. مسکو ۵۱۹ توپ را برنامه‌ریزی کرده بود، کی‌یف - ۱۹۰۰. کی‌یف می‌خواست ۶۰۰ سامانه موشک پرتاب چندگانه با برد تا ۲۸۰ کیلومتر را حفظ کند. طبق برنامه روسیه، باید ۹۶ عدد از آنها با حداکثر برد ۴۰ کیلومتر وجود داشته باشد. به درخواست روسیه، تعداد خمپاره‌ها باید به ۱۴۷ و موشک‌های ضد تانک - به ۳۳۳، به درخواست کی‌یف - به ترتیب به ۱۰۸۰ و ۲۰۰۰ کاهش یابد. علاوه بر این، قرار بود نیروی هوایی اوکراین کاهش یابد. مسکو خواستار ترک ۱۰۲ جنگنده و ۳۵ هلیکوپتر بود، کی‌یف بر ۱۶۰ هواپیما و ۱۴۴ هلیکوپتر اصرار داشت. بر اساس پیشنهاد روسیه، نیروی دریایی اوکراین باید دو ناو جنگی می‌داشت، طرف اوکراینی - هشت فروند می‌خواست.
در این گزارش آمده است: اوکراین با بخشی از خواسته‌های فدراسیون روسیه موافقت نکرد - تبدیل زبان روسی به عنوان دومین زبان رسمی در اوکراین، لغو تحریم‌های متقابل و انصراف از دعاوی در دادگاه‌های بین‌المللی. اما حتی با در نظر گرفتن این واقعیت که برخی از نکات بحث برانگیز باقی مانده بود، پیش نویس توافق نشان می‌دهد که طرفین چقدر به توافق صلح احتمالی در آوریل ۲۰۲۲ نزدیک بودند. قرار بود پوتین و زلنسکی در یک گفتگوی شخصی اختلافات باقی مانده را حل کنند.
به نوشته دی‌ولت، حتی پس از گذشت بیش از دو سال از جنگ، این توافق همچنان یک معامله خوب به نظر می‌رسد. یکی از اعضای هیئت مذاکره کننده اوکراینی به دی ولت گفت: «این بهترین معامله‌ای بود که می‌توانستیم انجام دهیم. اوکراین چندین ماه است که در حالت تدافعی قرار گرفته و متحمل خسارات سنگینی شده است. با نگاهی به گذشته، اوکراین در آن زمان در موقعیت مذاکره قوی‌تری نسبت به اکنون قرار داشت.
این نشریه می‌نویسد: مذاکره کنندگان در آن زمان تصور می‌کردند که زلنسکی و پوتین این سند را در آوریل ۲۰۲۲ امضا می‌کنند. دیوید آراخامیا، مذاکره کننده اوکراینی در نوامبر ۲۰۲۳ در یک مصاحبه تلویزیونی گفت که چرا پوتین و زلنسکی هرگز در نشست نهایی صلح مورد انتظار ملاقات نکردند. او گفت بوریس جانسون، نخست وزیر وقت انگلیس در ۹ آوریل به کی‌یف آمد و گفت لندن هیچ چیزی با پوتین امضا نخواهد کرد و اوکراین باید به جنگ ادامه دهد. جانسون بعداً این ادعا را رد کرد. با این حال، دلایلی برای شک وجود دارد که پیشنهاد ارائه تضمین‌های امنیتی به اوکراین در توافق با روسیه در این مرحله شکست خورد.
انتهای پیام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»